ذرات نادر خورشید زیر یک کوه در ایتالیا کشف شد!
- ذرات نادر خورشید زیر یک کوه در ایتالیا کشف شد!
خبرگزاری میزان - ایسنا نوشت: برای اولین بار، فیزیکدانان ذرات کمیابی به نام "نوترینو‌های چرخه CNO" را روی زمین شناسایی کرده اند. ذراتی که تاکنون تصور می‌شد تنها در خورشید وجود دارند.
نوترینو‌های چرخه CNO ذرات زیر اتمی هستند که توسط چرخه کربن-نیتروژن-اکسیژن خورشید تولید می‌شوند. در این آزمایش به نظر می‌رسد نوترینو‌ها از خورشید به آشکارسازی که در اعماق کوهی در ایتالیا دفن شده بود، می‌رفتند.
این آزمایش با نام "بورکسینو" (Borexino) ما را به درک آنچه در خورشید روی می‌دهد، نزدیکتر می‌کند. این آزمایش کار ساده‌ای نیست و توسط محققان به عنوان یک کار پیچیده توصیف شده است.
در مقاله این محققان آمده است: به طور کلی، نوترینو‌های خورشیدی را می‌توان تنها با ردیاب‌های بسیار حساس شکار کرد که قادر به سرکوب اغلب منابع سیگنال‌های پس زمینه هستند. برای دستیابی به حساسیت مورد نیاز، آزمایش "بورکسینو" با یک طراحی پیاز مانند ساخته شده است که با لایه‌های افزایش تابش رادیویی هنگام حرکت از حاشیه تا مرکز همراه است.
ردیاب "بورکسینو" از یک مخزن با قد 60 فوت (18 متر) ساخته شده است که حاوی 280 تن مایع بارقه دار یا جرقه زننده است. این مایع، مایعی است که وقتی الکترون‌های داخل آن با نوترینو در تعامل قرار می‌گیرند، از خودش یک نور ساطع می‌کند.
همچنین این مخزن در اعماق زمین دفن شده و در یک مخزن آب قرار گرفته است. این امر ضروری است، زیرا بدون محافظت شدید، سایر سیگنال ها، سیگنال‌های نادری را که از نوترینو‌های CNO ناشی می‌شود، غرق می‌کنند.
این دستگاه چشمگیر توانست به نتایجی دست یابد که ممکن است فصلی از فیزیک را که از دهه 1930 باز شده است، ببندد. در سال 1938، "بث" و "فون ویزساکر" به طور جداگانه این فرضیه را مطرح کردند که ممکن است همجوشی هیدروژن در خورشید توسط کربن هسته سنگین، نیتروژن و اکسیژن کاتالیز شود.
آن‌ها حدس زدند که این مکانیسم دوم سوختن هیدروژن به هلیوم فرآیند تولید انرژی غالب خورشید را تکمیل می‌کند. با این وجود، این دو موتور فرضی که خورشید و ستاره‌ها را نیرو می‌بخشند، فقط با تأیید آزمایشگاهی مستقیم ناشی از کشف نوترینو‌های نادر که آزمایش "بورکسینو" در نهایت آن را شناسایی کرده است، قابل اثبات است.
چرخه پروتون پروتون که به اشتباه سی‌ان‌او (CNO) نامیده شده است، یکی از دو واکنش هسته‌ای است که ستارگان با آن هیدروژن را به هلیم دگرگون می‌سازند. چرخه دیگر، واکنش زنجیری سی‌ان‌او است. در ستارگان، دوگونه واکنش که مایه دگرگونی هیدروژن به هلیوم و سرانجام آزاد شدن انرژی می‌شود، وجود دارد:
• پروتون-پروتون یا زنجیره پی-پی که در ستارگانی با جرم برابر یا کمتر از جرم خورشید نقش مهمی دارند.
• چرخه سی‌ان‌او که در ابَرستارگان با اجرامی به مراتب بیشتر از خورشید از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
چرخه واکنش‌های هسته‌ای سبب فرآوری انرژی در ستاره‌های رشته اصلی که جرمی بیش از 1/1 جرم خورشید دارند، می‌باشد. این چرخه برای اولین بار به طور مستقل از هم توسط "هانس بت" و "کارل وون" در سال 1938 توصیف شده است. در این چرخه همجوشی چهار عدد هسته هیدروژن یا پروتون و تولید یک هسته هلیوم وجود دارد که در دمای بیشتر از 4 میلیون درجه رخ می‌دهد.
این چرخه به دما بستگی دارد و در دمای بیش از 20 میلیون درجه عامل اصلی تولید انرژی می‌باشد. جرم یک هسته هلیوم (4?0027 واحد جرم ا تمی) کمتر از وزن چهار هسته هیدروژن (4?0304 واحد جرم اتمی) است و این تفاوت جرم مطابق رابطه معروف اینشتین به انرژی به صورت تابش گاما تبدیل می‌شود و ذرات نوترینو و پوزیترون نیز تولید می‌شوند. حضور کربن به شکل کاتالیزور برای انجام واکنش لازم است. در ابتدای چرخه کربن -12 مصرف می‌شود؛ ولی بعد از چند واکنش دوباره تولید می‌شود.
ایزوتوپ‌های کربن، اکسیژن و نیتروژن از موادی هستند که در میانه‌های چرخه تولید و مصرف می‌شوند.
چرخه سی‌ان‌او، بر خلاف واکنش زنجیری پرتون-پروتون یک چرخه کاتالیزور می‌باشد.
انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.